Daltonizm jest wadą wzorku, która jest dziedziczna. Wynika ona z nieprawidłowej budowy samej siatkówki. Niemal dotyka tylko i wyłącznie mężczyzn. Wiele osób zastanawia się jak widzi daltonista? Uważa się, że daltonista w ogóle nie widzi żadnych kolorów, a sam daltonizm jest ślepotą baw. Najczęściej po prostu daltonista nie rozpoznaje zielonego koloru czy też myli go z czerwonym kolorem. To jest wada wzroku Zatem jak widzi daltonista? Wyjdźmy z założenia, że daltonizm jest wadą wzroku. Nazwa pochodzi od angielskiego nazwiska fizyka oraz chemika Johna Daltona, który właśnie zauważył, że daltonista postrzega pewne kolory inaczej. Przedmioty zielone zawsze widzą jako czerwone. Daltonizm jest w większości przypadków chorobą dziedziczną wrodzoną. Gen jest odpowiedzialny za wystąpienie tejże wady. W genetycznym kodzie mężczyźni mają jedynie jeden chromosom, tymczasem kobiety mają dwa chromosomy. Dlatego właśnie panowie mają częściej problemy z rozpoznawaniem koloru czerwonego oraz zielonego. Szacuje się, że wadę możemy mieć nawet jeden mężczyzna na ośmiu, a u kobiet jedna na sto jest właśnie daltonistką. Zdarza się, że daltonizm się diagnozuje u dziecka, a rodzice są jedynie nosicielami tejże choroby, który się u nich nie objawia. Czasem daltonizm pojawić się może po urazie głowy czy też po wypadku. Wystarczy, że dojdzie do uszkodzenia wzrokowego nerwu bądź tez siatkówki. Może także być ubocznym efektem niektórych związków chemicznych oraz leków, a do tego także przewlekłych chorób, na przykład cukrzycy. W takich sytuacjach mowa po prostu o nabytym daltonizmie. Jak wygląda diagnoza daltonizmu? Czasem sam brak rozróżniania kolorów zauważyć można już podczas zabawy z naszym dzieckiem. Jednak najczęściej daltonizm się diagnozuje podczas badań okulistycznych okresowych, ponieważ daltonista najczęściej nie ma żadnych innych problemów ze wzrokiem. Do diagnozy się stosuje specjalny graficzny test. Są to najczęściej tak zwane tablice Ishihary. Tablice przedstawiają liczby, które się składają z małych kółek w danym kolorze na tle utworzonym przez kółka całkiem innej barwy. Każde oko się bada oddzielnie. Osoba zdrowa odczyta liczby w sposób prawidłowy, a daltonista nie. W przypadku potrzeby wykonania badań nieco dokładniejszych wykorzystywany jest przyrząd, który nosi nazwę anomaloskopu. Zadaniem pacjenta jest porównanie tychże dwóch barw. Wydaje się to wszystko teraz już jasne. Większość z nas pewnie nieco inaczej spostrzegała daltonistów, najczęściej mylnie. Musimy to przyznać.
Daltonizm to wyjątkowo specyficzne schorzenie, które budzi bardzo wiele emocji. Osoby, które posiadają tę wadę są bowiem często stygmatyzowane, a ich stan zdrowia ma bezpośredni wpływ na codzienne życie. Niekiedy ciężko im znaleźć pracę, na codziennej drodze pojawiają się także inne przeszkody. Dowiedz się, na czym właściwie polega daltonizm, skąd się bierze, jak można z nim walczyć, a także sprawdź jak widzą daltoniści. Daltonizm – co to jest? Daltonizm jest wadą wrodzoną, która powoduje u chorego niemożność rozróżniania niektórych barw. Cierpiący na nią mają problem z rozróżnieniem barw, w tym barwy czerwonej, pomarańczowej, żółtej oraz zielonej. Nazwa tej wady pochodzi od nazwiska angielskiego fizyka oraz chemika Johna Daltona, który w pewnym momencie życia zauważył, że widzi barwy nieco inaczej niż inni ludzie. Wówczas jeszcze nikt nie był w stanie wyjaśnić skąd biorą się tego typu zaburzenia widzenia. Szacuje się, że daltonizm częściej dotyka mężczyzn niż kobiet. Jakie są przyczyny daltonizmu? Daltonizm jest schorzeniem na tle genetycznym. Dziedziczy się go recesywnie w sprzężeniu z chromosomem X – właśnie dlatego na chorobę częściej cierpią mężczyźni. W połowie lat dziewięćdziesiątych w Londynie przeprowadzono badania, które udowodniły, że daltonizm łączy się ze specyficzną budową siatkówki. Właśnie dlatego, w niektórych przypadkach daltonizm może być konsekwencją różnego rodzaju chorób siatkówki. Inne przyczyny daltonizmu, które mogą prowadzić do nabycia tej choroby to między innymi: zwyrodnienie plamki żółtej, jaskra, retinopatia cukrzycowa, uszkodzeniem dróg wzrokowych, zaawansowany wiek, powikłania o niektórych lekach i substancjach psychoaktywnych. W jaki sposób widzi osoba z daltonizmem? Wiele osób zastanawia się w jaki sposób widzą osoby z daltonizmem oraz daltonista – jakie kolory widzi. Daltonista jest w stanie rozpoznać wiele barw i zupełnie nie mieć świadomości tego, że postrzega je w sposób inny niż pozostali ludzie. W bardzo rzadkich przypadkach chory dostrzega jedynie trzy kolory: biały, czarny i szary. Często jednak zdarza się, że ludzie cierpiący na daltonizm widzą wiele barw, jednak dużo mniej niż przeciętne osoby, które mają zdolność dostrzegania ich tysiące. Właśnie ze względu na postrzeganie barw osoby z daltonizmem nie powinny korzystać czynnie z ruchu ulicznego. Mogą bowiem stanowić poważne zagrożenie dla siebie i innych. Jak diagnozować daltonizm? Źródło: Diagnostyka daltonizmu przeprowadzana jest na podstawie specjalistach badań wzroku. Podczas ich przeprowadzania wykorzystuje się tak zwane tablice pseudoizochromatyczne lub wykonuje się teksty za pomocą anomaloskopu. Istnieje także wiele innych metod badania, podczas którego wykorzystuje się różnego rodzaju kart z obrazkami, żetony oraz plansze. O tym jaka forma diagnostyki będzie dla nas najbardziej korzystna decyduje lekarz okulista. Jak leczyć daltonizm? Jeśli wiemy już na czym polega daltonizm, warto skupić się teraz na tym, jak sobie poradzić z tym schorzeniem. Czy w ogóle można? Warto już na wstępie zaznaczyć, że wrodzony daltonizm jest chorobą nieuleczalną. Można jednak skutecznie korygować niektóre wynikające z niej zaburzenia. Jeżeli jednak daltonizm jest wtórny i wynika z innego schorzenia może być wyleczony za pomocą odpowiedniego zabiegu chirurgicznego, który przywróci dobrą percepcję barw. Daltonizm może być także korygowany przez noszenie odpowiednich soczewek. Dzięki nim chory ma szanse dostrzec barwy, których wcześniej nie mógł widzieć. Jeżeli u pacjenta występuje daltonizm częściowy istnieje szansa na jego całkowitą korekcję. Daltoniści bardzo często to dyskryminowani w życiu publicznym. Nie mogą prowadzić samochodu, wiele karier zawodowych jest dla nich całkowicie zamkniętych. Na szczęście istnieją sposoby na korekcję zaburzeń wynikających ze ślepoty barw. Bardzo ważna jest jednak diagnoza. Artykuł napisała: Magdalena Polena – copywriterka, dziennikarka, freelancerka. Na co dzień kolekcjonuje niepotrzebne fakty i wychowuje trzy koty. Źródło: „Sharpe, Stockman, A.; Jägle, H.; Nathans, J. (1999). Opsin genes, cone photopigments, color vision and color blindness, rozdział w: Gegenfurtner, K. R.; Sharpe, L. T. Color Vision: From Genes to Perception. Cambridge University Pres”.. 178 340 62 380 619 605 116 358