Żadna sztuka w Polsce nie stała się ostatnio tak kontrowersyjna i polityczna, jak teatr. Pierwszą głośną sprawą były protesty związane z "obrazoburczym" spektaklem Golgota Picnic. Pod koniec zeszłego roku znów miał miejsce "skandal" - tym razem w Teatrze Polskim we Wrocławiu wystawiono Śmierć i dziewczynę na podstawie tekstu Elfriede razem w protesty zaangażowała się nie tylko "krucjata różańcowa" organizująca protesty i "szturmy modlitewne", ale także minister kultury, Piotr Gliński. Gdy w wywiadzie w Telewizji Polskiej został zapytany o cenzurowanie teatru, zapowiedział reformę mediów publicznych, która zakończyła się powołaniem Jacka Kurskiego na prezesa teatru, od którego zaczęła się reforma polskich mediów, był Krzysztof Mieszkowski, pełniący także funkcję posła Nowoczesnej. Podczas kontrowersji wokół Śmierci i dziewczyny wszedł w otwarty konflikt z Glińskim (przypomnijmy: Dyrektor Teatru Polskiego do ministra Glińskiego: "Apeluję, aby pan ustąpił ze stanowiska!"). Teraz, po kilku miesiącach skończył swoją kadencję, a wczoraj na jego miejsce na drodze konkursu wybrano Cezarego Morawskiego... aktora serialowego znanego M jak Miłość oraz z występów w Gdyni u boku Natalii Teatru Polskiego sprzeciwiają się wyborowi Morawskiego i zapowiedzieli protest. Żądają, żeby dyrektorem instytucji pozostał Mieszkowski. Najwyraźniej są bardzo zdeterminowani, gdyż znany reżyser Krystian Lupa zapowiedział, że przerwie pracę nad nowym spektaklem, jeśli Morawski zostanie szefem. To oznacza brak w repertuarze najważniejszego przedstawienia - Procesu na podstawie tekstu Franza z zapowiedzą zapowiedzią na fasadzie teatru pojawiły się flagi z czarną, żałobną wstążką, a przed Dolnośląskim Urzędem Wojewódzkim - który rozstrzygnął konkurs - przez okrągłą dobę będą strajkować dwuosobowe strajkowe oficjalnie się rozpoczęło - powiedział Gazecie Wyborczej aktor i przedstawiciel związku zawodowego Michał Opaliński. Za chwilę na budynku pojawią się flagi. Ustalamy właśnie, kiedy rozpocznie się okupacja, wdrażamy procedurę, która zakończy się strajkiem. Na piątek na godzinę 12 zapraszamy do teatru przedstawicieli środowisk teatralnych z całej Polski, potem ruszymy stąd pochodem pod urząd związany z Polskim od sześciu lat, emocjonalnie i zawodowo. I dlatego czuję się częścią zespołu i tego protestu - dodał Marcin Pempuś, aktor odchodzący właśnie z teatralnego zespołu. Mogę powiedzieć o sobie, że jeśli idzie o podobne sytuacje, jestem weteranem - pamiętam, kiedy urzędnicy jedną nieodpowiedzialną decyzją rozwalili teatr w Jeleniej Górze, który do dziś się nie podniósł z tego doświadczenia. Co więcej nikt nie wziął odpowiedzialności za to, co się wówczas Mieszkowski w ogóle nie stanął do konkursu na nowego dyrektora. Poparł kandydaturę Izabeli Duchnowskiej, menedżerki kultury. Morawskiego z kolei popierał wicemarszałek województwa, Tadeusz Samborski. Według urzędników urzędu marszałkowskiego komisja konkursowa była bardzo nie został rozstrzygnięty jednomyślnie - przekazał Gazecie Wrocławskiej rzecznik prasowy marszałka Jarosław Perduta. Pan Cezary Morawski wygrał sześcioma głosami, trzy głosy komisji były przeciw niemu. Jego koncepcja prowadzenia Teatru jest najbardziej spójna, czym przekonał taką opinią nie zgadza się inny związkowiec z teatru i kierownik działu literackiego, Piotr jedyny z kandydatów, który miał problemy z finansami. Chodzi o wyrok sądu w sprawie nieprawidłowości w ZASP - powiedział podczas dzisiejszej konferencji prasowej. Ten konkurs był ukartowany, nie dotrzymano obietnicy o rozdzieleniu funkcji dyrektora od dyrektora artystycznego. Cezary Morawski nie ma zamiaru powoływać dyrektora także: Najlepsza polska scena teatralna pod ostrzałemZobacz także: Zobacz też:Oceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze że K. Mieszkowskiemu skończyła się kadencja, więc jak pracownicy teatru mogą protestować przeciwko odwołaniu, którego nie było?! Zdecydujcie się na spójną treść!Przy okazji pudelkowej propagandy - 50% kosztów uzyskania przyxhodu przez artystów zabrała PO w ostatnich podrygach poprzedniej już pewnie leci żalić się do ZDF :D Tylko to potrafi :)))Pan Mieszkowski jak chce być dyrektorem, to niech najpierw skończy studia wyższe! Kasę ma w Sejmie, więc w wolnych chwilach - zaocznie może studiować. Posłem można być nie mając podstawówki, a do dyrektorowania w teatrze publicznym potrzebne są ukończone wyższe studia. Bez wyższych studiów wyższych może przecież założyć teatr prywatny i tam dyrektorować! A pan Lupa, jak nie chce kończyć reżyserowania przedstawienia, to zerwać z nim umowę i niech zapłaci jeszcze karę! Wtedy może przejrzy na oczy co robi!Mieszkowski ty n****u, wstydu nie masz głąbie bez wykształcenia, napisz jak zadłużyłeś teatr! Ty posrańcu jeden!Najnowsze komentarze (128)murzyn marius...6 lat temu"Bez wyższych studiów wyższych" - czyli "NAJWYŻSZYCH"? Posłuchaj, zakompleksiony karle.... "Idę o kilka stów", że "studia" "robiłeś" długo i późno. Inteligencji NIE DA SIĘ NAUCZYĆ. I choćby "studia" były w "c**j wysokie jak twój c**j i czoło - bo tak zapewne jest ;) - ty zawsze będziesz takim jak ja lizał d**ę i szpanował, że mnie znasz - NIE SKOŃCZYŁEM NAJWYŻSZYCH STUDIÓW - Pozdrowionka :)Poczekajcie, aż dobra zmiana nie wymieni dyrektorów w szkołach. To będzie dopiero schizofreniczna jazda...Pan Morawiecki brał udział w legalnym przetargu spełniał warunki ustanowione przez komisję został wybrany więc po co to zamieszanie albo chcemy być państwem prawa albo pozwolimy żeby zazdrosne oszałmy nie zgadzałysię z niczym i protestowałyPan Morawiecki brał udział w legalnym przetargu spełniał warunki ustanowione przez komisję został wybrany więc po co to zamieszanie albo chcemy być państwem prawa albo pozwolimy żeby zazdrosne oszałmy nie zgadzałysię z niczym i protestowałyludzie, pamiętacie jak skończył Tym w Misiu, poszedł do teatru i co , i włosy mu wyszły. To było w komunie i tak jest wzięli się za ich zarobki, kiedy wreszcie będą jak zwykli śmiertelnicy płacić ZUS, zarabiają krocie, inwestują , a na starość żlamdają że mają małe emerytury , tak jak to robi RodowiczHalo? A Kamiński też jest aktorem, czy Żebrowski, czy Karolak - a jednak są też dyrektorami teatrów i sobie radzą, więc tak naprawdę to jest propaganda PO, że niby komunę mamy.... Czy Jandę też ktoś chce odwołać z funkcji dyrektora teatru (przecież ma problemy finansowe i wciąż mówi, że to nie jej teatr tylko fundacji jakiejś tam...)???Ale jesteście krótko wzroczni. Poczytajcie trochę o Morawskim, a dopiero potem mówcie, że to aktor serialowy... to ta c**a która chce walczyć z agresorem wierszem...współczuję jego kobiecie...Jeśli teastr wystawia takie sztuki jak widzimy na tym plakacie to rozgonić te towarzystwo i dobrze że wywalono z pracy tego pseudo dyrektorka !TROLE PiSOWSKIE W AKCJI AMENa skąd takie koszty uzyskania dochodu Pani Siwec jest taka aktorką?????? a potem płaczecie że macie 800 zł emerytury moż tak jay wszystkich należy was traktowaćPIS to taka zaraza co wszystko zniszczy za co się weżmie mówili o ruinie a sami do tej ruiny doprowadzająsłuszna decyzja,teatr to nie burdel
Po tych wszystkich perturbacjach Serweryn Krajewski zdecydował się na wyjazd z kraju, by wreszcie gdzieś zaznać spokoju. Obecnie mieszka w Stanach Zjednoczonych, gdzie żyje wraz z Heleną Giersz, producentką filmów animowanych. Sara James pochwaliła się zdjęciem z mamą. Pani Arleta wygląda jak siostra piosenkarki.Franciszek Walicki-zdj. Franciszek Bołt Dziennik Bałtycki. Franciszek Walicki to osoba, dzięki której muzyka polska brzmi właśnie tak a nie się 20 lipca 1920 roku w Łodzi. Jego rodzice pochodzili z Wilna, a rok 1920 to wiadomo, walka Polaków z Rosją zmuszeni uciekać do Łodzi i tam właśnie urodził się Franciszek gdy sytuacja się unormowała, wrócili do Wilna i mieszkali tam aż do wysiedlenia w 1945 Walicki ukończył liceum, a później w 1938 roku dostał się do Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni. Miał zostać marynarzem. We wrześniu 1938 roku wyruszył w długi rejs na żaglowcu „Dar Pomorza”.Dar Pomorza to statek szkolny Akademii Morskiej (Państwowej Szkoły Morskiej wówczas) w Gdyni. Dzisiaj taką funkcję pełni „Dar Młodzieży”. Natomiast wtedy właśnie młodych adeptów wysłano w rejs, który prowadził przez Maroko, Wyspy Kanaryjskie, Wyspy Zielonego Przylądka, Kolumbię, poprzez Jamajkę, aż wylądowali na Kubie. W czasie tego rejsu, Franciszek Walicki miał możliwość poznania znakomitego pisarza, którego książki polecam, a mianowicie kapitana Karola Olgierda Borchardta. Do Gdyni wrócili w kwietniu 1939 roku. Rok akademicki się już nie zaczął, bo 1 września 1939 roku rozpoczęła się II wojna jej początku Franciszek Walicki przebywał w Wilnie. Tam po raz pierwszy poznał Leopolda Tyrmanda, do którego postaci jeszcze wrócę, bo to bardzo ważna znajomość. Potem, kiedy 17 września 1939 roku do Wilna od wschodu maszerowali na Polskę żołnierze Armii Czerwonej –znalazł się w Warszawie, potem w 1945 roku, po zakończeniu wojny, został wcielony do Marynarki Wojennej. Tam, między innymi, poznał Mariana Brandysa. Pod dowództwem komandora porucznika Stanisława Mieszkowskiego, w sztabie głównym Marynarki Wojennej redagował „Przegląd Morski”, czasopismo wydawane przez Marynarkę potem przyszedł rok 1952, wtedy to był, tak zwany, proces komandorów. Komandorów Marynarki Wojennej oskarżono o zdradę, wielu z nich wtedy rozstrzelano, chowając w bezimiennych grobach na przykład na Powązkach, w tym Stanisława Mieszkowskiego. Wtedy to Franciszek Walicki wystąpił z Marynarki wojennej i od 1952 roku współpracował z „Głosem Wybrzeża”, pisząc recenzje, felietony. Poznawał wtedy wielu ludzi kultury z naszych terenów, a więc Lecha Bądkowskiego, Franciszka Fenikowskiego, Zbigniewa Kosycarza, ojca znanego nam doskonale Macieja Kosycarza, fotografika. Ale również poznał Agnieszkę Osiecką, która wtedy w Gdańsku bywała częstym gościem. A w połowie lat pięćdziesiątych, mieszkając tu w Gdańsku, zainteresował się jazzem. Był jednym z organizatorów pierwszych dwóch festiwali muzyki jazzowej w Sopocie. płytę można kupić w niektórych sklepach 🙂 Pierwszy festiwal odbył się w 1956 roku, od 6 do 23 sierpnia. Wtedy przeszła parada przez ulicę Monte Cassino. Pomagali mu w organizacji wspomniany Leopold Tyrmand, ten, którego poznał w Wilnie. Leopold Tyrmand, również pisarz. Najbardziej chyba jest znana- „Zły” –wspaniała książka. Przy organizacji festiwalu brali też udział Stefan Kisielewski, także Jerzy Kosiński. Pierwsza edycja tegoż odbyła się w 1956 roku. Gwiazdą wielkiej klasy był wtedy Krzysztof Komeda, znakomity muzyk. Pewnie wszyscy kojarzą jego kołysankę z filmu Romana Polańskiego”Dziecko Rosemary” czy przepiękną balladę z filmu „Prawo i pięść” – „Nim wstanie dzień”.Występowała również grupa „Melomani”, a także grupa jazzowa o bardzo ciekawej nazwie „Drążek i pięciu”.Drugi festiwal odbył się za rok, w 1957 roku, ale już nie w Sopocie, tylko w Hali Stoczni(tej, która spłonęła w 1994 roku). Następny festiwal odbył się już w Warszawie, w 1958 roku i to był pierwszy festiwal jazzowy w Warszawie. Odbywa się on do dzisiaj i na pewno słyszeliście o tym festiwalu, nosi nazwę Jazz Jamboree. Odbywa się cyklicznie co Walicki był również inicjatorem pierwszego polskiego koncertu rock-and-rollowego. On ukuł też powiedzenie „big bit”czyli mocne uderzenie. Pierwszy koncert bigbitowy odbył się 24 marca 1959 roku w klubie „Rudy Kot”. „Rudy Kot” znajdował się –bo pozostał tylko budynek, przy ulicy Garncarskiej. Jak będziecie przechodzili koło dawnej redakcji Dziennika Bałtyckiego –bo również jej tam już nie ma, to widać namalowane na szybach koty i to właśnie miejsce, gdzie mieścił się klub „Rudy Kot”. To była odbudowana w 1947 roku, część kompleksu hotelowo-restauracyjnego Deutscher Hofi tam znalazł się klub studencki, w którym rozpoczął działalność Klub Pracowników Kultury. Powstał tutaj kabaret „Rudy Kot”, którego program pod tytułem, nomen omen, „Miniatury”, czyli tak jak nasz cykl, w którym wam opowiadam o dźwiękach Gdańska. Ten program był opary o teksty Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Występowali znakomici artyści, tacy jak Zbyszek Cybulski, Bogumił Kobiela. W tym budynku działał również Teatr Łątek, który później przekształcił się w teatr lalkowy Miniatura. O tym również opowiadaliśmy w jednym z odcinków tegorocznych Miniatur, gdy była mowa o dzielnicy Wrzeszcz. W tymże „Rudym Kocie”wystąpił po raz pierwszy zespół bigbitowy o nazwie Rythm and Blues. Opierał się na utworach twórcy amerykańskiego „Little Richarda”, również Jerry’ego Lee Lewisa czy Fatsa był Bogusław Wyrobek, ale również Michaj zespołu Rythm and Blues, po tym pierwszym, który był takim zaczątkiem, odbywały się również w całej Polsce. Młodzież, która oglądała te koncerty, była tak zachwycona, że czasami dochodziło do demolowania sal koncertowych, rzucano krzesłami, machano marynarkami. Po jednym z takich koncertów w Katowicach, Pierwszy Sekretarz Komitetu Wojewódzkiego, znany doskonale z lat osiemdziesiątych, Edward Gierek, powiedział, że „Jesteście na Śląsku, nasza młodzież uczy się i pracuje i raz w tygodniu chciałaby kulturalnie odpocząć i nabrać sił. Nie interesują nas wynaturzone mody i nie chcemy rozwydrzenia i rozpasania”. I zaraz potem zespół rozwiązano. Było to 22 czerwca 1960 Walicki od razu, tego samego dnia, powołał zespół Czerwono-Czarni. Ich debiut odbył się 23 lipca 1960 roku, całkiem niedaleko od klubu „Rudy Kot”, a mianowicie – w klubie on swoją siedzibę przy Hucisku. To ten piękny neorenesansowy budynek, który obecnie jest miejscem obrad Rady Miasta jeśli chodzi o zespół Czerwono-Czarni to występował w nim również Michaj Burano, ten, który udzielał się najpierw w Rythm and Blues. Należy tu też wymienić takie nazwiska, jak Jacek Lech, Helena Majdaniec, Katarzyna Sobczyk, Karin Stanek. Zespół występował w 1977 roku w Warszawie, razem ze słynnym zespołem The Rolling Stones. Franciszek Walicki działał również w Gdańskim Jazz Clubie. 18 lipca 1970 roku otworzył w Grand Hotelu w Sopocie pierwszą dyskotekę o nazwie „Musicorama”. To było coś nowego. To było coś fantastycznego, bo nikt jeszcze żadnej dyskoteki do tej pory nie widział w kraju. Repertuar, który prezentowano, bazował na płytach, przywiezionych zza „żelaznej kurtyny”. A gdy wymienię nazwiska ludzi, którzy mu w tym pomagali, to jeżeli słuchaliście kiedyś Programu Trzeciego Polskiego Radia to na pewno je pamiętacie –Piotr Kaczkowski, Witold Pograniczny, Roman Waszko, Marek Gaszyński. Dyskoteka nosiła nazwę „Musicorama”, ale „Musicorama” to był także cykl koncertów,które odbywały się od lutego 1968 do marca 1969 roku. W czasie tych koncertów występowały takie gwiazdy, jak Czesław Niemen, Czerwone Gitary, Breakout, Skaldowie, No To Co, Bizony, Polanie, Marek Grechuta, Filipinki. Wydawano również czasopismo o nazwie „Musicorama”, ale wychodziło tylko przez dwa lata. Franciszek Walicki patronował również takim zespołom i twórcom, jak Tadeusz Nalepa czy zespół Breakout, Józef Skrzek i zespół SBB. To on wymyślił SBB jako –Szukaj, Burz, Buduj.. Pomagał Urszuli Sipińskiej i takim zespołom jak Klaus Mitffoch, jak Azyl P. Po latach, bo już w latach osiemdziesiątych, postanowił reaktywować festiwale jazzowo-rockowe i w Sopocie w roku 1986 i w 1987 odbył się Old Rock Meeting –festiwal muzyki Walicki zmarł 03 października 2015 roku. Jest pochowany na Cmentarzu Witomińskim. Zmarł w bardzo pięknym wieku- 95 tych rzeczy, o których wspomniałam, był również autorem tekstów piosenek, jako Jacek Grań, taki miał pseudonim. Pisał chociażby przeboje Czesława Niemena, „Ciuciubabka”, „Czy mnie jeszcze pamiętasz?”, „Hej dziewczyno”. Również przeboje Nalepy, które śpiewała Mira Kubasińska z zespołem Breakout –„Gdybyś kochał, hej”, „Poszłabym za Tobą” i tak dalej…i tak dalej…Wspaniały człowiek 🙂Dziennikarz muzyczny Roman Rogowiecki powiedział o nim- „to Kopernik polskiego rocka”… Trudno o bardziej bezczelną kpinę z własnego elektoratu. Ugrupowanie Ryszarda Petru przedstawiało Krzysztof Mieszkowskiego, dyrektora Teatru Polskiego we Wrocławiu, a obecnie posła Nowoczesnej, jako „kulturoznawcę”. Informację podano na kilku oficjalnych stronach internetowych.
Informacje płynące z Krymu przesłoniły wszystko. Także wiadomości o znalezieniu szczątków komandorów Zbigniewa Przybyszewskiego i Stanisława Mieszkowskiego. Kim byli? Jakie to uczucie, kiedy nagle, nie wiadomo jak ani dlaczego, znika ktoś najbliższy? Na przykład ojciec. Tak się przecież stało ze Stanisławem Mieszkowskim. 20 października 1950 roku wyszedł na spacer z psem. Do domu nie wrócił. Aresztowano go pod zarzutem udziału w spisku. Nie był on pierwszym z zatrzymanych. Miesiąc wcześniej Główny Zarząd Informacji Wojska Polskiego aresztował kmdr. Zbigniewa Przybyszewskiego. Wkrótce dołączyli do nich Robert Kasperski, Wacław Krzywiec, Jerzy Staniewicz, Kazimierz Kraszewski, Marian Wojcieszek i Adam Rychel, czołowi oficerowie Marynarki Wojennej. Wciągnęła ich machina terroru. Czas wielkiej czystkiPrzemysław Szlosek z Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku przygotowuje wystawę poświęconą tzw. sprawie komandorów. Ma być gotowa pod koniec tego roku. Można powiedzieć, że to kolejna próba przypomnienia sprawy sprzed ponad 60 lat, ale jedna rzecz na pewno będzie tu nowa - nareszcie wiadomo, gdzie są szczątki komandorów Mieszkowskiego i Przybyszewskiego. Tydzień temu potwierdzono, że zostały znalezione w kwaterze Ł, czyli na tzw. Łączce, Cmentarza Powązkowskiego w Warszawie. - Po umocnieniu się w Polsce komunistów w wojsku przeprowadzona została czystka na wzór tej, jaka w latach 30. przetoczyła się w Armii Czerwonej - tłumaczy Przemysław Szlosek. - Zaczęto od szeregowych, byłych żołnierzy AK i innych organizacji podziemnych, a potem stopniowo szukano wrogów systemu wśród oficerów i kadry dowódczej. Żeby się znaleźć na celowniku, wystarczył fakt odbywania służby w przedwojennym wojsku. W grudniu 1949 roku aresztowano kadm. Adama Mohuczego, byłego szefa Sztabu Głównego, i kmdr. Hilarego Sipowicza. W lipcu następnego roku Stanisław Popławski, główny inspektor wyszkolenia bojowego, odwołał ze stanowiska kadm. Włodzimierza Steyera. Czystka nabierała Aresztowanie Mieszkowskiego, Przybyszewskiego i pozostałych komandorów było odpryskiem tak zwanej sprawy generałów, w której grupę oficerów, ze Stanisławem Tatarem na czele, oskarżono o szpiegostwo - mówi Przemysław Szlosek. - Tropy rzekomo prowadziły też do Marynarki już nie potrzebujemyPowodów, żeby aresztować komandorów, nie było. Należało je wymyślić albo wymusić na innych zeznania Za komandorami stała ich kariera. To byli oficerowie cieszący się szacunkiem podwładnych - podkreśla Przemysław Szlosek. - Wszyscy zapisali się w obronie Wybrzeża we wrześniu 1939 dowodził ORP Żuraw, Krzywiec był w obronie przeciwlotniczej, Kraszewski bronił pozycji pod Juratą, Rychel dowodził tzw. baterią duńską, a Wojcieszek 2 Morskim Dywizjonem Artylerii okryli się Mieszkowski i Przybyszewski. Jeden dowodził kanonierką ORP Generał Haller, drugi baterią im. Heliodora Laskowskiego. Do legendy przeszedł pojedynek artyleryjski prowadzony przez Przybyszewskiego z niemieckimi okrętami. Polskie pociski dosięgły pancernika Schleswig-Holstein. - Przedwojennych oficerów tolerowano tylko w pierwszych latach po wojnie. Byli potrzebni do zorganizowania na nowo Marynarki Wojennej. Kiedy pozyskano młode, zindoktrynowane w duchu komunistycznym kadry, można było się ich pozbyć - dodaje do samochoduInformacja Wojskowa działała według wzorców sowieckich: brutalność mieszała się z atmosferą strachu. Lękać się miała ofiara, ale też jego najbliżsi. Najważniejsza była niepewność następnego dnia. Krzysztof Zajączkowski, autor biografii Zbigniewa Przybyszewskiego, pokazał doskonale, jak tydzień po tygodniu, a potem dzień po dniu kontrwywiad osaczał swoje ofiary. Przybyszewski miał być pierwszym ze "spiskujących" komandorów, który tego doświadczył. Zniechęcony zwiększającą się presją i brakiem zrozumienia u przełożonych (w znaczniej części Sowietów), zdecydował się na wystąpienie ze służby. W piątek, 15 września 1950 roku zdał w magazynie wojskowym swoje rzeczy służbowe. Dwa dni później wyjechał do Warszawy, aby się stawić w Departamencie Personalnym MON i złożyć dokumenty niezbędne do przejścia w stan spoczynku. Udał się tam w poniedziałek, 18 września. Budynek departamentu opuścił o godz. 16, a niebawem, na warszawskiej ulicy, został zaproszony do samochodu. Natychmiast przewieziono go do Głównego Zarządu Informacji, nie informując przez następne dni rodziny o Mieszkowski nie wrócił ze spaceru. Adama Rychla zatrzymano w czasie podróży służbowej, a Roberta Kasperskiego ściągnięto z urlopu w ważnej sprawie służbowej. Marian Wojcieszek został aresztowany w jego własnym gabinecie, zaś Kazimierz Kraszewski wpadł w ręce informacji po wyjściu z pracy. W grudniu 1951 roku wszyscy byli już pod poddano brutalnemu śledztwu. Torturami fizycznymi i psychicznymi usiłowano wymusić na nich przyznanie się do wyimaginowanych win i donoszenie na siebie wzajemnie. Ci, którzy się złamali, próbowali odwoływać zeznania, oczywiście daremnie. Natychmiast wybijano im to z głowy, i to dosłownie. Kapitan Tadeusz Jędrzejkiewicz, który przeszedł przez więzienie na Mokotowie, wyliczył sposoby zdobywania zeznań, które w większości sprowadzają się do jednego słowa: "Bicie". Bito więc pałką, batem, innymi przedmiotami znajdującymi się w zasięgu ręki oprawcy. Wlewano nocą wodę do celi, kopano po nogach, wyrywano włosy z głowy, rozgniatano palce nóg butami, sadzano na nodze od stołka, bito pałką w pięty, smagano pejczem, miażdżono palce rąk. I tak dalej, i tym podobnie. Do tego konwejer, czyli śledztwo non stop dzień i noc przez kilka dni i szantażowanie zabiciem najbliższych. W imieniu Rzeczypospolitej (?)Proces komandorów rozpoczął się 15 lipca 1952 roku. Na ławie oskarżonych nie zasiadł jedynie Adam Rychel. Na skutek tortur był w zbyt ciężkim stanie psychicznym. Z człowieka o "pedantycznym usposobieniu, zachowującego powagę w każdych okolicznościach" (tak zapamiętał go Henryk Pietraszkiewicz, były podkomendny w OSMW), został strzęp człowieka. Niewiele lepiej wyglądali pozostali, ale sąd nie dociekał, dlaczego. Przybyszewskiego, Mieszkowskiego i Staniewicza uznano za organizatorów siatki dywersyjno-szpiegowskiej. Dostali karę śmierci, podobnie zresztą jak Wojcieszek i Kasperski. Więcej "szczęścia" mieli Krzywiec i Kraszewski - stanęło na dożywociu. Czy ma znaczenie to, że wyrok zapadł 21 lipca? Chyba nie. Może co najwyżej symboliczne. Dzień później Sejm ustawodawczy przyjął Konstytucję Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Przy tej okazji Stanisław Popławski, czerwonoarmista w mundurze polskiego generała, a zarazem poseł, grzmiał, że "nieprzebyty mur, który istniał między elitarnym korpusem oficerskim a masą żołnierską w armii przedwrześniowej, stanowił jedną z przyczyn jej słabości. W Ludowym Wojsku Polskim natomiast między korpusem oficerskim a szeregowymi istnieje głęboka więź klasowa i ideologiczna, wypływająca z jedności interesów wyzwolonych z niewoli obszarniczo-kapitalistycznej robotników i chłopów. Pełnymi garściami czerpiemy z przebogatych doświadczeń okrytej sławą bojową Armii Czerwonej...". Stalin kończył właśnie dzieło zniewalania á la KatyńWyroków nie wykonano od razu. Skazani dostali czas na wniesienie próśb o ułaskawienie. Albo na oswojenie się z tym, co nieuniknione. Zginąć na placu boju to jednak coś innego niż trafić w ręce kata. Tutaj najgorsze jest czekanie, a przy tym zdanie się na łaskę Bieruta, który w owym czasie był panem życia i śmierci. Kmdr. por. Kasperskiemu i kmdr. Wojcieszce okazał "wielkoduszność". Dla kmdr. Stanisława Mieszkowskiego, kmdr. por. Zbigniewa Przybyszewskiego i kmdr. Jerzego Staniewicza nie miał litości. Jako pierwszy, 12 grudnia 1952 roku, zginął Staniewicz. Cztery dni później zgładzono pozostałych - strzałem w tył głowy. Ten sposób zabijania ma swoją nazwę: "metoda katyńska". Generalissimus Stalin, człowiek, który stał za śmiercią polskich oficerów w Katyniu, zmarł zresztą w marcu 1953 roku, niespełna trzy miesiące po egzekucji komandorów. Wraz z jego odejściem machina terroru zaczęła zwalniać obroty. Zaczęto nawet "naprawiać błędy". W 1956 roku wdowa po kmdr. Przybyszewskim dostała od prokuratora generalnego Mariana Rybickiego list z krótką informacją: "Zawiadamiam Obywatelkę, że postępowaniem Najwyższego Sądu Wojskowego z dnia 24 kwietnia 1956 r. postępowanie karne w sprawie męża Obywatelki Zbigniewa Przybyszewskiego, s. Józefa, zostało wznowione. Najwyższy Sąd Wojskowy po ponownym rozpatrzeniu sprawy stwierdził niewinność męża Obywatelki i uchylił wyrok Najwyższego Sądu Wojskowego z dnia 21 lipca 1952 r. (...) skazujący go na karę śmierci. Oznacza to całkowitą rehabilitację męża Obywatelki".Podobne zawiadomienia dotarły do rodzin pozostałych komandorów. Wszyscy zostali oczyszczeni z Przybyszewska nie doczekała momentu odnalezienia szczątków komandora. Zmarła w 1992 roku. Na uroczystości wręczenia not potwierdzających identyfikacje szczątków znalezionych na Łączce była wnuczka Przybyszewskiego, Janina Bogusławska. - Jestem szczęśliwa, że po tylu latach będziemy mogli złożyć szczątki dziadka w grobie i kłaść na nim kwiaty - powiedziała, a syn komandora Mieszkowskiego, Witold, dodał: "Dziś po raz pierwszy nie czujemy się obywatelami drugiej kategorii". [email protected]
Krzysztof Stanowski – żona . Krzysztof Stanowski w czerwcu 2009 roku poślubił Martę Sosnowską i do dzisiaj tworzą zgrane małżeństwo. Żona dziennikarza z wykształcenia jest dietetykiem i raczej stroni od show-biznesu, dlatego nie znajdziemy o niej za wiele informacji, jednak Krzysztof Stanowski często w mediach społecznościowych publikuje zdjęcia rodziny i stąd wiemy, że jego
. 359 606 427 333 298 129 438 331kim byli rodzice krzysztofa mieszkowskiego
